افسوس ملحدان، بارکشِ فریقین، که جهلشان موجب رسواییِ پیاپیشان شده، در استناد به روایتی، جدایِ از کوچک شمردن شیعیان و افترای نابخشودنی و احمقانه به امام حسن مجتبی، سعی مینمایند با تدلیس، حقیقتِ امر را از مخاطب خود پوشانده و باز به عوام فریبی بپردازند.
روایتی که مورد استناد ملحدان قرار گرفته است، تمام راویان آن از اهل تسنن بوده و یک راویِ شیعی در آن موجود نیست و در موضوعات دیگر بیان شد که غرض از آوردن احادیث آنان چه اهدافی است.( میتوانید به بخش منازعات حضرت زهرا وعلی مراجعه نمائید)
🔺 اما روایت را چنین ذکر کرده اند:
« حدّثنا سفیانُ، عن وکیع، عن الاعمش، عن قدامة بن رافع، عن أبی الاحوص مولى أمّ سلمة،
قال: 👈 انی مع الحسن- (علیه السلام)- بعرفات و قضیبه 👉 و هناک اجراء یحرثون فکلما هموا بالماء (أو حین علم همّهم یضرب) بقضیبه إلى الصخرة فینبع لهم الماء و استخرج لهم طعام»
ترجمه: «ابی الاحوص می گوید 👈 با امام حسن مجتبی و آلت ..... ایشان در عرفات بودیم ،👉 در آنجا کارگرانی مشغول شخم زدن زمین بودند، به ناگاه، نگران نبودِ آب شده یا تشنه شدند(هنگامی که حضرت فهمید به دنبال آب هستند) حضرت الت ... خود را بر صخره زد پس حضرت آب از صخره جوشانید و برایشان غذا خارج کرد
از روی تعمد متن و ترجمه آنان را آورده ایم، تا خوانندگان خود قضاوت کنند که چقدر این شیادان از ترجمه ناهموار و غلط استفاده های بی مورد میکنند! بر این اساس اگر فردی از ترجمه ملحدان لجام گسیخته ناراحت شد عذر تقصیر داریم.
پیش از آنکه تدلیس ملحدان را آشکار نمودیم، آنچه موجب بدفهمی یا به عبارت بهتر دستمایه غرض ورزی ملحدان گشته معنا و ترجمه کلمه •«قضیب»• میباشد که آن را به معنای آلت تناسلی معنا کرده اند اما با رجوع به لغت، که قطعا ملحدان نادان تر از این حرفا هستند، دیده میشود که کلمه «قضیب» معانی دیگری هم دارد:
-یکی از معانی «قضیب» که جمعِ آن «قضبان» است در استعمال عرب، «شاخه درخت» و «چوب بریده» معنا شده که در برخی از آنان اشاره به شاخه های فرعیِ درخت هم شده است که البته بصورت عصا هم مورد استفاده قرار میگرفته است.
+ «القضیب: الغُصْن»
+ «قضیب: شاخه درخت»
✓ ر.ک:
کتاب العین، ج۵، ص: ۵۳
معجم المقاییس اللغة، ج۵، ص: ۱۰۰
لسان العرب، ج۱، ص۶۷۸
سطحی نگریِ ملحد را بنگرید که؛ حتی منبع اینترنتیِ شان هم به این معنا اشاره داشته و در روایات هم بسیار در این معنا استعمال شده و در معنای دیگر به هیچ وجه قابل تصور نیست.
بنگرید:
http://l1l.ir/46j-
📗 الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۱، ص۲۱۰
المسترشد فی إمامة علی بن أبی طالب علیه السلام، ص۳۴۴
و نیز قابل ذکر است که با توجه به معنای لغوی اخیری که بیان شد و لو آنکه ملحدِ شیاد تدلیس در عبارت نمود، این معنا حالت بسیار منطقی تری نسبت به معنای ملحد دارد و اگر هم اصل روایت بدون تدلیس ذکر شود تنها معنای اخیر بر حدیث منطبق است که متاسفانه ملحدان با حذف کلمه «معه» در متن روایت عوام فریبی کردند تا عبارت حدیث معنای دیگر دهد اگرچه بازهم به مقصود خود نرسیدند.
البته اصل روایت چنین ذکر شده:
« إِنِّی مَعَ الْحَسَنِ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) بِعَرَفَاتٍ، وَ
👈معَهُ قَضِیبٌ 👉 و هُنَاکَ أُجَرَاءُ یَحْرُثُونَ، فَکُلَّمَا هَمُّوا بِالْمَاءِ أَجْبَلَ عَلَیْهِمْ، فَضَرَبَ بِقَضِیبِهِ إِلَى الصَّخْرَةِ، فَنَبَعَ لَهُمْ مِنْهَا مَاءٌ، وَ اسْتَخْرَجَ لَهُمْ طَعَاماً.»
ترجمه: «ابی الحوص میگوید همراه امام حسن در عرفات بودیم و
👈همراه ایشان چوبی بود 👉 در آنجا کارگرانی مشغول شخم زدن زمین بودند، به ناگاه نگران نبودِ آب شدند حضرت چوب خود را بر صخره زد پس آب از صخره جوشانید و برایشان غذا خارج کرد.
▪️ اسکرینِ روایت، بنگرید:
▫️ is.gd/hfOgSP
نکته دیگر آنکه با اولین نگاه به روایت انسان به یاد داستان مشابه از حضرت موسی ع میفتد که بنا بر نقل قرآن کریم چوب دستی خود را بر سنگ زدند و با شکافتنش از آن آب جاری شد. (بقره: 60)
دگر ما چیزی از حماقت این حیله گران مزدور نمیگوئیم شما خود قضاوت کنید ..
