بدنیا امدن امام از ران پا

🏗 در مضمون روایتی در کتاب هدایه الکبری  خصیبی که فردی به شدت ضعیفی  است و چند منبع دیگر که عموما ضعیف هستند،  امام حسن عسکری در هنگام به دنیا امدن حضرت مهدی به عمه خویش حکیمه میگوید:

 إِنَّا مَعَاشِرَ الْأَوْصِیَاءِ لَا نُحْمَلُ فِی الْبُطُونِ وَ إِنَّمَا نُحْمَلُ فِی الْجُیُوبِ وَ لَا نُخْرَجُ مِنَ الْأَرْحَامِ وَ إِنَّمَا نُخْرَجُ مِنَ الْفَخِذِ الْأَیْمَنِ مِنْ أُمَّهَاتِنَا لِأَنَّنَا نُورُ اللَّهِ الَّذِی لَا تَنَالُهُ الدَّنَاسَاتُ

📚 الهدایة الکبرى، ص: 355

📎ترجمه: ما اوصیاء در شکم حمل نمی‌شویم، بلکه در پهلو حمل می‌شویم و از رحم خارج نمی‌شویم، بلکه از ران خارج می‌شویم؛ زیرا ما نور خدا هستیم که کثافات (خون نفاس) به ما نمی‌رسد.

 

 

✔️این درحالی است که روایاتی با اسناد و منابع معتبر  فراوانی  وجود دارد که  می-گوید نطفه امام  در شکم و رحم مادر پرورش پیدا کرده و بدنیا می آید.

 1️⃣ إنَّ نُطْفَةَ الْإِمَامِ مِمَّا أَخْبَرْتُکَ- وَ إِذَا سَکَنَتِ النُّطْفَةُ فِی الرَّحِمِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ أُنْشِئَ فِیهَا الرُّوحُ بَعَثَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَلَکاً یُقَالُ لَهُ- حَیَوَانُ فَکَتَبَ عَلَى عَضُدِهِ الْأَیْمَنِ- وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَ إِذَا وَقَعَ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَقَعَ وَاضِعاً یَدَیْهِ عَلَى الْأَرْضِ رَافِعاً رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاء، 

ترجمه:  به راستى نطفه امام از همانى است که به تو خبر دادم و چون در رحم چهار ماه بماند و روح در آن پدیدار گردد، خداى تبارک و تعالى فرشته ‏اى فرستد. که او را حیوان می نامند و بر بازوى راست امام مینویسد: «و سخن پروردگارت از روى راستى و عدل کامل شد، سخنان او را تغییر دهنده‏اى نیست؛ و او شنوا و داناست‏». و چون از شکم مادر بیفتد با دو دست بر زمین آید و سَر به آسمان بلند دارد.

📚الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 386؛ محاسن برقی ج‏2، ص: 315؛ بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، ج‏1، ص: 223؛ تفسیر القمی، ج‏1، ص: 215

 

2️⃣همچنین در دعای بر امام حسین میگوئیم که شما در اصلاب  و ارحام پاک و مطهر قرار میگیرد و این مضامین در باره ائمه دیگر با عبارتهای مختلفی در منابع ذکر شده است:
َ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجَاهِلِیَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْکَ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیَابِهَا                        

یا برای یپیامبر گفته میشود:

وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ الْمُقَرُّ فِی خَیْرِ مُسْتَقَرٍّ الْمُتَنَاسَخُ مِنْ أَکَارِمِ الْأَصْلَابِ‏ وَ مُطَهَّرَاتِ الْأَرْحَامِ .  

ترجمه:محمّد بنده و رسول اوست که در بهترین قرارگاه مستقرّ بوده است و روزگار او را از صلبهاى پاک و مکرّم و رحمهاى پاکیزه منتقل ساخته‏ است.

📚عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏1، ص: 122؛ المصباح للکفعمی، ص: 502

3️⃣ مهم تر از همه اینکه روایتی وجود دارد که امام زمان در شکم مادر بوده و بدنیا امده که با روایت نخست که محل پرورش امام را در پهلوی مادر می داند  تعارض پیدا میکند.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ مَاجِیلَوَیْهِ وَ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى الْعَطَّارُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى الْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ النَّیْسَابُورِیُّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع عَنِ السَّیَّارِیِّ قَالَ حَدَّثَتْنِی نَسِیمُ وَ مَارِیَةُ قَالَتَا إِنَّهُ لَمَّا سَقَطَ صَاحِبُ الزَّمَانِ ع مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ جَاثِیاً عَلَى رُکْبَتَیْهِ رَافِعاً سَبَّابَتَیْهِ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ عَطَسَ ...    

ترجمه: نسیم و ماریه گویند: چون صاحب الزّمان علیه السّلام از شکم  مادر به دنیا آمد دو زانو بر زمین نهاد و دو انگشت سبّابه را به جانب آسمان بالا برد، آنگاه عطسه کرد....

📚کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص: 430

 

 

♨️ از این رو وقتی روایات زیادی بر حمل امام در شکم و رحم دلالت دارد و طبق آیه قرآن خداوند میفرماید که بشر از رحم های مادران خارج میشود (وَ اللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ / خداوند شما را از شکم های مادرانتان خارج مینماید) دیگر معنای ندارد نگهداری امام را در پهلو و خارج شدن ایشان از ران پا را قبول نمائیم. بی تردید خداوند هرچه بخواهد می تواند انجام دهد همانطور که مریم را بدون شوهر بچه دار نمود و عیسی متولد شد یا ادم را بدون پدر و مادر خلق کرد اما بحث اینست روایتی که تعارض قوی با گزارش های دیگر دارد و امام را مجزا از دیگران معرفی میکند  نباید به این نوع گزارش ها  توجه نمود، به خصوص که  راویان آن  به شدت ضعیف یا  ناشناخته هستند.