ازدواج علی ع با دختر ابوجهل

یکی از شبهات دیگر ملحدان که تأثیر گرفته از وهابیت است، منازعه بین حضرت علی ع و زهرا س میباشد که به چند حدیث اتکاء نموده اند تا با آن بتوانند اسوه گریِ آن دو همای بی همتا را زیر سوال ببرند.

✔️از آنجا که حضرت علی و زهرا سرمشق تمام بشریت در زندگی هستند و در احادیث از آنان  حجت بر مردم در الگو های رفتاری و اعتقادی تعبیر شده،

🔎(أَنِّی أَجْمَعُهُمَا عَلَى مجتبى [مَحَبَّتِی‏] وَ أَجْعَلُهُمَا حُجَّتِی عَلَى خَلْقِی)
📚عیون أخبار الرضا علیه السلام؛ ج‏۱؛ ص۲۲۴

بسیار حیرت انگیز است اگر زندگانی آنان با یک زندگی ایده آل و با کمال، تفاوت فاحشی داشته باشد که دیگر نه تنها الگو برداری نتوان کرد بلکه عصمتی که مؤمنان برای آنان قائل هستند نیز زیر سوال خواهد رفت.

البته برخی از نقلها به نوع زندگانی بی نظیر این دو هُمای بی همتا پرداخته اند. مانند:در روزهای پایانی ایشان خطاب به علی ع فرمود:

« قَالَتْ یَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِی کَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُکَ مُنْذُ عَاشَرْتَنِی فَقَالَ ع مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَکْرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنْ اللَّهِ مِنْ أَنْ أُوَبِّخَکِ بِمُخَالَفَتِی‏»

« حضرت فاطمه فرمود: پسر عمو! آیا در این مدّتى که تو با من معاشرت داشتى، دروغ و خیانت و مخالفتى از من دیدى؟
حضرت امیر علیه السّلام فرمود: ابدا!! به خداوند پناه میبرم! تو به وجود خداوند داناترى و نیکوکارتر و پرهیزکارتر و گرامى‏تر و از خدا بیمناک تر از آنى که من تو را به علّت مخالفت کردن سرزنش نمایم‏»

▪️و در نقلی دیگر:

«قَالَ عَلِیٌّ ع فَوَ اللَّهِ مَا أَغْضَبْتُهَا حَتَّى قَبَضَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا أَغْضَبَتْنِی وَ لَا عَصَتْ لِی أَمْراً وَ لَقَدْ کُنْتُ أَنْظُرُ إِلَیْهَا فَتَنْکَشِفُ عَنِّی الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَان‏»

«حضرت امیر میفرماید:
به خداوند سوگند من فاطمه را غضبناک و ناراحت ننمودم تا از دنیا رحلت نمود. فاطمه هم مرا خشمناک نکرد و از من نافرمانى ننمود. هر گاه من محزون و اندوهناک مى‏شدم براى رفع غم و اندوه خود به فاطمه نظر میکردم‏»

📚روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ج‏۱، ص۱۵۱
📚کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة)، ج‏۱، ص۳۶۳

اما بعضی از اخبار؛ چند منازعه-ی بی پایه را بین آنان را انعکاس نموده  که  یکی از این نوع احادیث، قصد (یا در نقل دیگر بهتان عده ای )به علی ع در ازدواج با دختر ابی جهل می باشد که با اطلاع یافتن حضرت زهرا س نسبت به چنین قصدی از طرف علی ع، منجر به رنجیدن و ناراحتی ایشان میشود و باعث می شود حضرت به خانه پیامبر با حالت گریان مراجعت نماید و این واقعه را برای ایشان تعریف کند و بدون آنکه حضرت زهرا یا پیامبر گفتگویی با علی ع داشته باشند به مسجد رفته و بالای منبر  بیان میکنند فاطمه پاره تن من است هرکه او را بیازارد مرا ازرده ...

✖️✖️ این خبرِ بی اساس در منابع متعددی اهل سنت ذکر شده. اما در منابع شیعه تنها یک حدیث در کتاب علل الشرائعِ شیخ صدوق بیان شده و جدای از ضعف سند که برخی مجهول و برخی ضعیف میباشند، تمامی علمای گذشته تا به امروز این حکایت را مورد نقد و رد قرار  داده و استناد به آن را درست نمیدانند.

رک:
تلخیص الشافی  شیخ طوسی؛ ج‏۲؛ ص۲۷۶
تنزیه الأنبیاء، ص۱۶۷

میتوانید برای اطلاع بیشتر به کتاب زیر ارجاع نمائید:
🔎 welayatnet.com/fa/news/70419

✅ دیگر ایرادات به این حدیث بنا بر برخی از روایات؛ اینکه خداوند به همسری گرفتن زنی توسط علی ع در کنار حضرت زهرا را حرام وممنوع نموده است. حال چطور علی ع که خود واقف و معصوم به امور حلال و حرام است چنین کاری را انجام نموده است؟

 

ُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ عَبَّاسٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ سَهْلٍ الْکَاتِبِ عَنْ أَبِی طَالِبٍ الْغَنَوِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: حَرَّمَ اللَّهُ النِّسَاءَ عَلَى عَلِیٍّ ع مَا دَامَتْ فَاطِمَةُ ع حَیَّةً قَالَ قُلْتُ کَیْفَ قَالَ لِأَنَّهَا طَاهِرَةٌ لَا تَحِیضُ.

خداوند تا هنگامی که فاطمه سلام الله علیه زنده بود، زنان را به علی حرام کرده بوده است.

📚تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)؛ ج‏۷؛ ص۴۷۵

🌐بر فرض چشم پوشی از اشکالات گذشته، این خبر با حدیثی از امام صادق تعارض دارد که چنین ازدواج و واقعه ای را جعلی دانسته و انتساب آن به علی ع را رد فرمودند که در روایت چنین ذکر شده:

✅أ لَمْ یَنْسُبُوهُ إِلَى أَنَّهُ ع أَرَادَ أَنْ یَتَزَوَّجَ ابْنَةَ أَبِی جَهْلٍ عَلَى فَاطِمَةَ ع وَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ شَکَاهُ عَلَى الْمِنْبَرِ إِلَى الْمُسْلِمِینَ فَقَالَ إِنَّ عَلِیّاً ع یُرِیدُ أَنْ یَتَزَوَّجَ ابْنَةَ عَدُوِّ اللَّهِ عَلَى ابْنَةِ نَبِیِّ اللَّهِ أَلَا إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی وَ مَنْ غَاظَهَا فَقَدْ غَاظَنِی‏

(پس از ذکر جعلیات اهل سنت نسبت به انبیا گویند:) آیا به علی نسبت ندادند که میخواست دختر ابى جهل را بر سر فاطمه ع به زنی گیرد؟! و رسول خدا ص سر منبر از او بمسلمانان شکایت کرد و فرمود على میخواهد دختر دشمن خدا را بر سر دختر پیغمبر خدا بزنى گیرد بدانید که فاطمه پاره تن منست و هر که او را آزارد مرا آزرده و هر که او را شاد کند مرا شاد کرده و هر که او را خشمناک سازد مرا خشمناک ساخته‏؟

📚الأمالی للصدوق، ص: 104

در این روایت جعلیات بسیاری مانند نسبت گناه به حضرت داود و... ذکر شده وصریحا دروغ دانسته شده. ذکر این حدیث بسیار زیباخالی از لطف نیست و در انتهای این بحث گذاشته میشود.

اما چه کسی باعث نشر چنین اکاذیب شد؟

✔️ابن ابی الحدید از اهل سنت در کتاب شرح نهج البلاغه معروف از استاد خود نقیب ابو جعفر محمّد بن ابی زید نقل میکند که عمربن خطاب این تهمت را در میان مردم پخش کرد که پیامبرصلی الله علیه وآله در این قضیه از علی‌علیه السلام غضبناک شده است.

👈ثم عاب علیا بخطبته بنت أبی جهل فأوهم أن رسول الله ص کرهه لذلک و وجد علیه و أرضاه‏
او می‌گوید: «عمرین خطاب ، بر علی  بخاطر درخواست ازدواح با دختر ابوجهل عیب گرفت و این‌گونه وانمود کرد که رسول خداصلی الله علیه وآله از این عمل ناخرسند است و بر او خشم گرفت و سپس از علی راضی شد.... 👉


☑️حتی در جای دیگر بحثی که بین ابن عباس و عمر بن خطاب انجام گرفت، نشان میدهند عمر بن خطاب در صدد شایع ساختن آن بوده است.

📚شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج‏12، ص88 و ص50

چرا کسانی که مخاطب نکوهش پیامبر ص در جریان آزار و اذیت فاطمه س بوده اند، سعی بر این داشته اند خطاب نکوهش پیامبر ص را به سمت و سوی علی ع بگیرند و گونه ای وانمود کنند که عمل علی ع باعث صدور جمله معروف پیامبر در وصف فاطمه که فرمود «إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی»‏ متوجه سازند❓

همان کسانی که سابقه شان در تخلف از دستورات مختلف رسول اکرم مانند، تخلف از سپاه اسامه، فرار از نبرد احد، رد بر حضرت در جریان دوات و قلم و... مشهور است.

 

 

⚠️دروغ های بی حساب مردم بر خدا و اولیای او

در روایتی علقمه گوید به امام صادق ع عرض کردم یا ابن رسول الله مردم ما را بگناهان بزرگى نسبت دهند و ما از این دلتنگ هستیم. فرمود اى علقمه پسند مردم را نتوان بدست آورد و زبانشان را نتوان ضبط کرد. حال شما چطور سالم بمانید از آنچه پیغمبران خدا سالم نماندند؟! و نه رسولان او و نه حجتهاى او، یوسف را بزنا متهم نکردند؟ ایوب را بگرفتارى گناه خود متهم نکردند؟ داود را متهم نکردند که دنبال پرنده‏اى رفت تا زن اوریا را دید و عاشق او شد و شوهرش را جلو تابوت فرستاد تا کشته شد و آن زن را گرفت؟ موسى را متهم نکردند که عنین است؟ (مردى ندارد) و او را آزردند تا خدا از آنچه گفتند تبرئه‏اش کرد و نزد خداوند آبرومند بود. همه انبیاء را متهم نکردند که جادوگرند و دنیا طلب بودند؟ مریم دختر عمران را متهم نکردند که از مرد نجارى بنام یوسف آبستن شده پیغمبر ما را متهم نکردند که شاعر و دیوانه است؟ متهمش نکردند که عاشق زن زید بن حارثه شده؟ و کوشید تا او را بدست آورد، در روز بدر متهمش نکردند که یک پتوى سرخ براى خود از غنیمت برگرفت؟ تا خدا آن قطیفه را عیان کرد و او را تبرئه نمود از خیانت و در قرآن نازل کرد «پیغمبرى نباشد که از غنیمت بدزدد، هر که از غنیمت بدزدد روز قیامت در بند وى باشد» (آل عمران 161) متهمش نکردند که در باره پسر عمش على از روى هوى سخن میگوید؟ تا خداى عز و جل آنها را تکذیب کرد و فرمود از هوى سخن نکند همانا وحى است که به وى رسد، (نجم: 3) او را متهم نکردند که بدروغ خود را رسول خدا میداند؟ تا خدا باو فرستاد پیش از تو رسولانى تکذیب شدند و صبر کردند بر تکذیب خود و آزرده شدند تا یارى خدایشان آمد (انعام 24) روزى فرمود مرا دیشب بآسمان بردند، گفته شد بخدا همه شب از بسترش جدا نشده و آنچه در باره اوصیاء گفتند بیش از اینست، سید اوصیاء را متهم نکردند که دنیا جو و سلطنت طلب است و آشوب را بر راحت برمى‏گزیند و خون مردم را مى‏ریزد و اگر مرد خوبى بود خالد بن ولید مامور نمیشد گردنش را بزند، او را متهم نکردند که میخواست دختر ابى جهل را بر سر فاطمه «ع» بگیرد و رسول خدا «ص» سر منبر از او بمسلمانان شکایت کرد و فرمود على میخواهد دختر دشمن خدا را بر سر دختر پیغمبر خدا بزنى گیرد هلا فاطمه پاره تن منست و هر که او را آزارد مرا آزرده و هر که او را شاد کند مرا شاد کرده و هر که او را خشمناک سازد مرا خشمناک ساخته.
سپس امام صادق فرمود ای علقمة چقدر سخنان مردم درباره علی علیه السلام عجیب است. چه قدر فرق است بین کسی که می گوید: علی علیه السلام ربّ معبود است و بین کسی که می گوید: او بنده گنهکار خدا است!! و به راستی که سخن آنان که عصیان را به علی علیه السلام نسبت می دهند؛ نزد او آسانتر [و زشتی و دل آزار بودنش کمتر] است از سخن کسی که ربوبیت را به او نسبت می دهد.
اى علقمه مگر نگفتند خداى عز و جل سومى سه تاست مگر او را مانند خلقش ندانستند مگر نگفتند که او دهر است؟ نگفتند که او چرخ است؟ مگر نگفتند که جسم است نگفتند که صورتست، تعالى اللَّه عن ذلک علوا کبیرا اى علقمه آن زبانها که خدا را بنالایق ستایند چگونه از نکوهش شما بدان چه بد دارید باز ایستند از خدا یارى خواهید و شکیبا باشید، به راستى زمین از آن خداست و او را بارث هر که از بندگانش خواهد بسپارد و عاقبت از آن متقیان است بنى اسرائیل هم بموسى گفتند پیش از آنکه تو بیائى در آزار بودیم و پس از آنهم که آمدى در آزاریم خداى عز و جل فرمود بگو اى موسى امید است که پروردگارتان دشمنان را نابود کند و شما را در زمین بجاى او نهد و بنگرد چه کار خواهید کرد. (اعراف 128 و 129)

📚امالی الصدوق، مجلس22، ح3، نشر کتابچی: صص 104 و 105 (و ترجمه کمره‏اى، ص: 103)