تصاحب امام حسین از کاروان یزید

ملحدان ادعای راهزنی امام حسین در برابر کاروان فرستاده یزید نمودند. هدف آنان از این شبهات زیر سؤال بردن تشنگی و پارسایی امام حسین ع است.

✅ در اینجا به اختصار به نقد بیان غرض ورزانه ملحدان  پرداخته میشود:

1- نخست آنکه تا مدتی پیش ملحدان در بحثی که به ضررشان بود، ادعا کردند کتب مورخان هیچ اعتباری ندارد!
اما باز بنابر عادت خود برای اشکال کردن سخن از «معتبرترین کتب مورخان» به میان می آورند؛ و اعتبار مستند خود را نزد مخاطب غیر متخصص کاملاً مسلم جلوه می دهند! هر چند که این آثار حتی نزد مسلمین نیز چنین جایگاهی نداشته باشد. و به هر رو اسناد مختلف این آثار هر یک نیازمند بررسی جداگانه است.

👈اولاً راهزن در لغت چنین معنا شده: دزدی که در بیابان و میان راه جلو مردم را می‌گیرد و اموال آن‌ها را به زور می‌ستاند. درحالی که امام اگر اموال کاروانیان را به زور و روش راهزنان میگرفت، هرگز افراد آن کاروان با اهدای پول از طرف امام راضی نمی شدند، چه برسد به آنکه بنا بر این گزارش عده ای از آنان با امام همراه شوند.

📚ر.ک کامل، ابن اثیر، ج۲ ص ۵۴۷؛ انساب الاشراف، ج۳ ص ۱۶۴؛ اخبار الطوال، ص ۲۴۵

و امام ع کرایه عده دیگر را که همراه با ایشان نیامدند، پرداختند.

📚طبری، محمدبن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴ ص۲۸۹؛ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۱، ص۲۲۰

دیگر آنکه یزید هرگز مالک آن اموالی که به اختیار امام درآمد نبود؛ چرا که معاویه با صلحی که با امام حسن ع نمود باید بعد از خود حکومت را به امام واگذار می نمود و جانشین تعیین نمی کرد؛ در حالی که معاویه با نقض مفاد این صلح خلف وعده نمود و با استبدادگری یزید را جانشین خود نمود. به همین جهت حتی از نگاه غیر شیعی نیز یزید غاصب است و به نا حق به مُلک و پادشاهی رسید. و اگر امام مالی را هم مصادره نمود، مالی بود که برای مستبدی چون یزید و پدرش معاویه نبوده بلکه تصرفی که حق امام بود و باید بدست امام می رسید بازگردانده شد.

هم چنین در کتاب الارشاد شیخ مفید آمده که 👌 امام فقط شتران آن کاروان را اجاره نمود. بدون آنکه بحثی از مصادره اموال و غیره باشد.

📚 (الارشاد، ج۲، ص ۶۸)

بنا بر اسناد بسیار بعد از آنکه امویان در مدینه قصد قتل سید الشهداء ع نمودند، در مکه و حرم خدا که حتی حیوانات در آن در امان هستند، نیز دست از ایشان بر نداشتند، و حضرت مجبور شدند، حج را به سوی عراق رها نمایند.

📚الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏۲، ص: ۶۷، کامل الزیارات، ص: ۷۲/ ح۴ و ح۵ به سند صحیح و ح۶.
📚(الإرشاد، ج‏۲، ص: ۳۳، اللهوف، ترجمه فهرى، جهان، ص: ۲۲)

به همین دلیل حضرت اولا قصد چنین کاری نداشته و دوما اینکه کسی که دشمن اهل بیت حساب میشود مال او حلال میشود اگرفرض دانسته شود که واقعا مال برای یزید بوده است